Mijn naam is Anne-Laure Christiaens. Ik zit in mijn laatste jaar van de opleiding lager onderwijs. Samen met een medestudente besloot ik om naar Zambia te trekken met de organisatie VVOB.
Vooraf volgden we een vormingsweekend waar we al veel leerden over de organisatie, het land en de onderwijscultuur. Eenmaal aangekomen in Zambia kregen we nog enkele dagen een vorming op het kantoor van onze organisatie.
Daar kregen we nog meer uitleg over onze specifieke stageplaats, de verwachtingen, onze taken,… Dit zorgde voor enorm veel duidelijkheid en structuur. Het gaf mij een fijn gevoel om te weten dat er mensen in mij geloofden en mij steunden. Er staan geweldige mensen achter deze organisatie.
Eenmaal aangekomen in Kabwe maakten we kennis met onze school. Wat was dit spannend… We leerden onze mentoren kennen en er werden al enkele afspraken gemaakt. We observeerden enkele dagen in de verschillende klassen en dan was het eindelijk de dag waar ik al maanden naar uitkeek… Mijn eerste dag lesgeven in grade 1. Ik deed dit samen met mijn medestudente en de lokale mentoren aangezien wij de lokale taal niet machtig waren. We introduceerden hoekenwerk en probeerden veel activiteiten buiten te geven. De communicatie verliep niet altijd even vlot, maar wat was ik blij met het resultaat na enkele weken les te geven in grade 1. Nadat we dit hadden afgerond, stond er een nieuwe uitdaging op mij te wachten…
De kleuterklassen, namelijk middle class en reception class, stonden op mij te wachten. Met de daarbijhorende stress trok ik, met mijn rugzak al vol bagage, naar middle class. Na enkele uren les te geven, was mij al 1 ding duidelijk. Net zoals in grade 1, ging ik ook hier, mijn hart verliezen. We gaven ook les in reception class. Deze dagen/ weken verliepen zo vlot. Wij konden ons uitleven op vlak van onze taak ‘learning through play’.
Iets wat ik nooit ga vergeten en stiekem nog steeds een beetje van nageniet, zijn de leerlingen. Hoe zij subtiel je tenen tellen, aan je haren komen, je complimenten en knuffels geven,… Geweldig gewoon!
Ik ben enorm gelukkig dat ik deze kans kreeg. Ik leerde talrijke dingen en dit niet alleen op vlak van stage. Er staat een zelfstandiger meisje terug in België. Ik had tijdens deze 3 maanden niet het gevoel dat ik een stagiaire was, maar eerder een collega. Ik maakte de lessen samen met de lokale mentoren, medestudente, lokale stagiaire,… en ging in gesprek.
Na deze 3, toch wel intensieve, maanden sta ik sterker in mijn schoenen. Niet alleen als toekomstige leerkracht, maar ook als persoon. Ik leerde wie ik wil zijn als persoon, maar ook als leerkracht.
Ik kreeg de smaak van mijn toekomst te pakken en geloof mij, het smaakte naar meer.
