Na een hele periode van tickets boeken, visum regelen en voorbereidingen treffen was het zo ver, het avontuur begon! Met een klein hartje en veel verwachtingen vertrok ik richting Cambodja. Ik wist niet wat me te wachten stond en achteraf bekeken is dit de beste manier om in dit soort stage terecht te komen.
De eerste dagen waren kennismaking. Kennismaken met de warmte, de drukte van de hoofdstad, het team van VVOB en onze nieuwe stageschool. Alles was nog wat wennen : een nieuwe leefomgeving, een andere taal, een grote klas van 51 leerlingen en een heel andere onderwijssetting. De eerste week was vooral onze observatie om alles een beetje op ons af te laten komen. We gingen samen lesgeven met Cambodjaanse studenten in een klas in de 5de graad. Ik zou hun lessen bijwonen en ook mijn lessen werden door hen vertaald en bijgewoond. In het begin liep de communicatie met mentoren, studenten en leerlingen soms wat moeilijk maar met behulp van gebaren, korte zinnen en een kleine basiswoordenschat Khmer liep de communicatie op het einde al een stuk vlotter. Door vaak te reflecteren met mijn Cambodjaanse medestudenten over onze samenwerking ging dit naar het einde toe ook stukken beter.
De eerste weken waren echt nieuw, maar de stage bleef de hele tijd uitdagend. Nieuwe manieren zoeken om de klas enthousiast maar toch een beetje rustig te houden, actieve werkvormen zoeken om met die grote groep te doen, lessen van nul uitwerken tot een mooi geheel, bijpassend materiaal waardevol kosteloos materiaal uitzoeken om concreet mee in de klas te werken,… Veel van deze zaken kunnen ook in Vlaamse onderwijscontext zeer goed van pas komen maar werd ik tijdens stages in België zelden of nooit mee geconfronteerd en zou ik misschien nooit mee geconfronteerd worden.
Omdat er geen handleidingen aanwezig zijn moet je elke les uitdenken, overdenken en bijwerken en op deze manier krijg je een veel duidelijk beeld over hoe iemand leert en hoe je zelf les geeft.
Na enkele weken lesgeven werd het tijd om aan de projecten te beginnen denken en werken. We kregen de opdracht één sessie rond Gender Equality uit te werken en drie STEM-lessen te ontwerpen. Ik testte een van deze STEM-lessen uit en maakte samen met de leerlingen katapulten van afvalmateriaal. Nadat we samen nadachten over hoe we onze katapulten het best bouwden, kon de bouw en de optimalisering beginnen. Ten slotte werden ze natuurlijk ook uitgebreid uitgetest! Ik zag enkele leerlingen die voorheen soms afwezig leken echt openbloeien en erg actief meewerken. L
Na één maand kwam ik in de 2de graad terecht. Opnieuw was het wennen. Een nieuwe groep, een nieuwe mentor, een grotere taalbarrière dan met de leerlingen in de 5th grade. Maar ook hier opnieuw een enthousiaste groep die graag speelt en actief aan het werk is. De moeilijkheidsgraad van de leerstof is eenvoudiger, maar ik moest des te beter nadenken over de manier waarop ik het zou aanbrengen. Ook dit bleef de hele tijd een uitdaging. In de 2nd grade voerde ik ook mijn project rond Gender Equality uit. Ik schreef een verhaal over Pich en Kravann, een tweeling die altijd alles samen doet. Ze zijn samen geboren, samen opgegroeid en hebben dezelfde hobby’s. Maar Pich is een meisje en Kravann een jongen en dat zorgt voor problemen als ze met andere kinderen in het park willen spelen… Door de taalbarrière besloot ik vertelplaten te maken waarop het verhaal ook kon gevolgd worden terwijl Sochea, mijn Cambodjaanse collega, het verhaal in het Khmer vertelde.
Voor deze stage vertelde iedereen dat dit echt een ervaring voor het leven zou zijn maar daar kon ik me weinig bij inbeelden. Na afloop is het nog steeds moeilijk te beschrijven, maar ik kan het iedereen ten zeerste aanraden!
