Ik heb samen met Herlinde Demaerel stage gelopen in Kabwe een voormalig mijnstadje in Zambia. We gaven afwisselend les aan de kleuters van "early childhood education" en "reception class". Herlinde en ik studeren specifieke lerarenopleiding aan Luca School of Arts en zijn beiden opgeleid als illustratoren. Ons uitgangspunt binnen VVOB was onze creativiteit te gebruiken om lessen te maken waarin spelend leren centraal staat. In onze lessen werd dit concreet gemaakt door leerstof te visualiseren aan de hand van spelletjes. Kleurenleer werd bijvoorbeeld een heuse schatten-zoektocht, letters werden gelopen, gestempeld en getraceerd.
Tellen wordt al wat sneller toegepast tijdens een spelletje tikkertje of het tekenen van de wolken. Ook probeerden we de kinderen zo veel mogelijk te laten tekenen om hun eigen cognitieve ontwikkeling te stimuleren. Tekenen is een combinatie van gedachten, herinneringen, het vatten van de omgeving en het trainen van motorische skills. De leerkrachten hebben zelf vooral een opleiding in expressive arts gekregen om didactisch materiaal te kunnen maken. Iets wat heel belangrijk is in land waar er bijna geen middelen ter beschikking zijn. Er werd weinig belang gehecht aan de creativiteit van de kinderen zelf. Enkel de tekeningen die mooi binnen de lijntjes werden gekleurd werden opgehangen. Terwijl tekenen niet enkel doet bijdragen aan de persoonlijke ontwikkeling van het kind maar ook helpt bij het leren schrijven en het zelfstandig keuzes maken. Wij als stagiaires gingen op zoek naar creatieve opdrachten die iedere leerkracht kan uitvoeren met zijn klas door gebruik te maken van zo weinig mogelijk middelen. Die duurzaamheid is iets wat we zeker gaan meenemen naar huis. Waar we hier in een zee van materialen zwemmen wordt er in Zambia gelet op ieder papier dat wordt gebruikt. Dit zorgde vaak voor originele oplossingen en collectieve werken.
De wisselwerking met de Zambiaanse leerkrachten en stagiaires was bijzonder leerrijk en heeft me als leerkracht veel sterker gemaakt. Het was zeker even wennen aan de zambiaanse cultuur, de constante roep “Mzungu!” (hey blanke!) als je over de straat loopt, de grote rol van dansen en zingen in de lessen en het lachen met de manier waarop je “nshima” (het nationale gerecht) eet. Een onvergetelijke ervaring.
