Tijdens mijn eerste stageweek heb ik vooral de tijd genomen om mijn Cambodjaanse lerares, mijn medestudenten en de kinderen in de klas te observeren. Vanaf de tweede week ben ik volgens de richtlijnen van het Cambodjaanse leerplan begonnen met Wiskunde en Engels te geven. Zo leerde ik het curriculum kennen en kreeg ik inzicht in de manier waarop er in Cambodja lesgegeven werd.
Vanaf de derde week begon ik na te denken over hoe ik kunst in het leerplan kon integreren. Dit was niet altijd evident. Soms leenden de lessen zich ertoe, zoals bij een les over geometrie, maar soms ook helemaal niet. Zo moest ik in de derde week van mijn stage een les rond priemgetallen voorbereiden. Het was onmogelijk om priemgetallen aan de hand van kunst op een begrijpelijke manier aan kinderen uitgelegd te krijgen. In het begin schakelde ik bij dit soort lessen dan ook terug over naar het gangbare leerplan, maar naderhand liet ik deze lessen over aan mijn medestudenten. Ik voelde me als kunststudent namelijk niet bevoegd om louter Wiskunde te geven.
Vandaar dat ik naast Wiskunde en Engels ook Sport, Library en Social Studies begon te onderwijzen. Om in deze vakken kunst te integreren liet ik het gangbare leerplan achterwege en maakte ik geheel nieuwe lessen die vaak vertrokken van persoonlijke vraagstellingen. Zoals bijvoorbeeld: wat voor werk doen vrouwen in Cambodja en waar werken ze? Zo koos ik het onderwerp van de lessen steeds door met een onderzoekende blik naar de Khmer-cultuur te kijken. Daarnaast heb ik vaak de bibliotheek geraadpleegd en heb ik regelmatig met hun verhalen gewerkt.
De Khmer-cultuur heeft een rijke verzameling aan verhalen. Storytelling is ook onderdeel van het curriculum en wordt vaak in het vak 'Bibliotheek' geven. Hoewel storytelling deel uitmaakt van het leerplan wordt het (althans in Muk Neak primary school) niet echt gezien als een volwaardige educatieve werkvorm. Storytelling blijft er veeleer een bezigheid die vooral gebruikt wordt om een moment van ontspanning in te voeren.
Nochtans heeft storytelling als werkvorm veel potentieel. Ik vertelde niet alleen verhalen tijdens het vak ‘Bibliotheek', maar gebruikte het verhaal ook als aanzet voor lesontwerpen voor sport, Society & Social Studies en Engels. De fictieve aard van een verhaal hielp om kinderen vrijer te laten nadenken over morele kwesties, ze openlijk vragen te stellen over hun blik op hun maatschappij, ze te laten vertellen over hun eigen leefwereld en ze te leren om bepaalde onderwerpen te verwoorden, zoals de rol van vrouwen in de samenleving.
Dit gehele proces is voor mij de meest waardevolle uitkomst van mijn stage geweest. Voor mij is storytelling inzetten als educatieve werkvorm dan ook als het meest leerzame experiment van mijn stage. Ook bij ons, in het Westen, kan storytelling als werkvorm een meerwaarde betekenen.
