Mijn naam is Liesbet. Na mijn studie biowetenschappen landbouwkunde begon ik in 2009 een postgraduaat Noord-Zuid in Kortrijk. Een studie over ontwikkelingssamenwerking waaraan een stage van 5 maanden verbonden was. Na lang wikken en wegen besloot ik te kiezen voor het landbouwprogramma Image (Improving Agriculture Extension) van VVOB Cambodja. Hoewel het een land is met een verschrikkelijke kortgeleden geschiedenis, sprak het land en de mensen me sterk aan.
Begin september 2010 vertrok mijn lange vlucht richting Phnom Penh, hoofdstad van Cambodja. Daar werd ik opgevangen door een Cambodjaanse, recente ex-collega van het Image-programma. De volgende dag maakte ik voor de tweede keer kennis met mijn Vlaamse begeleidster, de programmacoördinator. Ik had al een gesprek gehad met haar in België in april. Ze had me toen al enkele goede tips gegeven om me voor te bereiden op Cambodja.
Ik denk dat ik me zeer gelukkig mag prijzen met haar. Ik kon voor alle dingen, grote en kleine problemen terecht bij haar. En zij was mijn taxi elke ochtend naar het werk ;-)
Na een dikke week gewenning aan Cambodja en Phnom Penh maakte ik voor het eerst kennis met mijn Cambodjaanse collega’s in het bureau in Kandal, net buiten Phnom Penh. Hier bracht ik een groot deel van mijn dagen door van 8u ’s ochtends tot 17u ‘s avonds.
In het begin van de stage heb ik vooral veel geobserveerd en informatie van Image en hun werking verwerkt. De tweede dag ben ik onmiddellijk tussen de locals beland bij een tweedaagse studietoer over groenteteelt in een andere provincie, Kampong Speu. Een beetje onwennig in het begin, maar uiteindelijk een onvergetelijke, fijne ervaring en onderdompeling in de Cambodjaanse cultuur.
Na de korte observatieperiode werden mijn voorlopige taken voor de eerstkomende maanden besproken. Ik wou vooral ondergaan en meedraaien in de dagelijkse werking van het programma. Ik zou bijdrage leveren aan het finaliseren van trainingshandboeken voor extensiewerkers. Ik zou deelnemen aan studietours en verslag uitbrengen aan de programmacoördinator. Met een Cambodjaanse collega mocht ik mee naar het veld, de dorpen waar de landbouwers wonen en werken, voor monitoring hoe de extensiewerkers hun werk doen en hoe alles verloopt bij de landbouwers. Indien nodig, zou ik mogen helpen bij het ontwikkelen van extensiemateriaal.
In de tweede helft van mijn stageperiode kwamen er nog enkele taken bij: helpen bij het finaliseren van een trainingshandboek over farmergroupmanagement, organisaties zoeken voor een studietour naar de provincie Kampot, assisteren bij gender-datacollectie, meetings en trainingen bijwonen.
Ik heb de meeste van deze taken kunnen volbrengen en af en toe zelfs een extra taak op me genomen. Dit omdat ze op het moment van mijn stage eigenlijk twee medewerkers tekort kwamen en nieuwe moesten aangeworven worden. Dit tekort maakte het soms niet makkelijk om mijn taken uit te voeren. Voor heel wat taken had ik een Cambodjaanse collega nodig om te vertalen. Veel locals waar we mee samenwerkten en landbouwers konden geen Engels.
Ik heb wel geprobeerd om een basiswoordenschat Khmer te leren. Dat werd enorm geapprecieerd door de mensen. De landbouwers in de dorpen waren supervriendelijk en uitnodigden ons zelfs uit om samen te lunchen. Het werd ook mogelijk om een kort gesprekje te hebben met de landbouwers en de extensiewerkers tijdens de studietours. Ik werd er zelf gelukkig van. Ik had het gevoel dat ze me enorm apprecieerden en respecteerden. En allemaal wilden ze graag met me op de foto, 1 keer voelde ik me wel een beetje een fotomodel. Maar als ik ze daarmee gelukkig kon maken, waarom niet hè.
Cambodja is een prachtig land met heel vriendelijke mensen die je overal en altijd zullen voorthelpen. Van hen heb ik geleerd dat je niet altijd de moeilijke weg moet kiezen als het ook makkelijk kan. Dat je gelukkig kan zijn met weinig. En dat een glimlach zoveel kan betekenen en mensen een warm gevoel kan geven.
Eind januari 2011 moest ik afscheid nemen van iedereen, met pijn in het hart.
Het was een stage met veel afwisseling en ontmoetingen met interessante mensen, een enorme verrijking. Ik zou zo willen terugkeren. Ik raad het iedereen aan om zo’n avontuur in het Zuiden aan te gaan.
Dankjewel VVOB Image-team!
Liesbet
